dictare

dictare
1) диктовать: sive ipse scripsit, sive scribendum dictaverit (1. 9 § 1 D. 28, 5), (1. 1 § 8. 1. 15 § 1. 3 D. 48, 10); (1. 15 pr. eod.);

dictatio, диктование (1. 40 pr. D 29, 1);

dictator libelli, составитель искового прошения (1. 39 § 1 C. 7, 62).

2) постановлять, определять: aequitas, iuris disciplina dictat (1. 32 pr. D. 15, 1. 1. 8 C. 4, 6);

ipsis rebus dictantibus (1. 2 § 11 D. 1, 2);

ius dict. contra aliq., приговорить кого (1. 5 C. 7, 6);

dict. (alicui) actionem s. iudicium, предъявлять иск против кого (1. 3 § 1 D. 4. 4. 1. 33 § 9 D. 4, 8. 1. 22 § 4 D. 9, 4. 1. 7 D. 42, 6. 1. 1 § 4 D. 43, 3. 1. 13 § 1 D. 46, 7. 1. 1 § 1. D. 2, 13).


Латинско-русский словарь к источникам римского права. Изд. 2-е, дополненное. - Варшава, Типография К. Ковалевского. . 1896.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "dictare" в других словарях:

  • dictare — DICTÁRE, dictări, s.f. Acţiunea de a dicta (1) şi rezultatul ei. ♦ Lucrare şcolară de control, care constă în reproducerea cât mai corectă în scris a unui text dictat. – v. dicta. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  dictáre s. f., g. d …   Dicționar Român

  • DICTARE ad memoriam — apud Vopisc. in Caro, diccbatur, qui Memoriae dictator erat, Graecis Α᾿ντιγραφεὺς τῆς μνήμης: quemadmodum et Dictator Epistolar. ὁ Α᾿ντιγραφεὺς τῶ ἐπιςτολῶν etc. Quatuor enim erant Dictatores seu Α᾿ντιγραφεῖς, Libellorum, Memoriae, Epistolarum et …   Hofmann J. Lexicon universale

  • dictáre — s. f., g. d. art. dictärii; pl. dictäri …   Romanian orthography

  • AD MEMORIAM dictare — apud Flav. Vopiscum n Caro c. 8. Iunius Calphurnius, qui ad memoriam dictabat etc. dicebatur, qui Memoriae dictator erat; quemadmodum et procurare ad alimenta, qui alimentorum erat Procurator, Ita et parere atque obsecundare ad Memoriam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AD Memoriam dictare — apud Flav. Vopicum in Caro c. 8. Iunius Calphur nius qui ad memoriam dictabat, talem ad praefectum Urbis super morte Cari epistolam dedit: dicebatur, qui memoriae dictator erat, et κ᾿ντιγραφἐυς τῆς μνήμης Graecis dicebatur. Parere ad memor iam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • dicter — [ dikte ] v. tr. <conjug. : 1> • XVe; ditier XIIe; lat. dictare, de dicere « dire » 1 ♦ Dire (qqch.) à haute voix en détachant les mots ou les membres de phrases, pour qu une autre personne les écrive ou les répète au fur et à mesure.… …   Encyclopédie Universelle

  • dicta — DICTÁ, dictez, vb. I. tranz. 1. A pronunţa rar şi desluşit cuvintele unei fraze, ale unui text, pentru ca ascultătorul să le poată scrie întocmai. 2. A impune ceva în mod categoric, a obliga pe cineva să accepte ceva fără condiţii; a ordona. ♦… …   Dicționar Român

  • dictando — DICTÁNDO s.n. invar. Scriere obişnuită pe caiete liniate cu linii paralele orizontale. Caiet de dictando = caiet cu linii paralele orizontale. – Din germ. diktando (scriind) după dictare . Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  dictándo s …   Dicționar Român

  • ДИКТОВАТЬ — (франц. dicter, от лат. dectare объявлять). 1) говорить, прочитывать кому либо то, что он должен писать. 2) внушать, делать внушения. 3) предписывать безапелляционно. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • dictar — (Del lat. dictare.) ► verbo transitivo 1 Decir una cosa a otra persona para que ésta la vaya escribiendo: ■ te voy a dictar unas cartas. 2 Pronunciar una ley, un decreto o una sentencia: ■ el juez ya ha dictado el fallo. SINÓNIMO decretar emitir… …   Enciclopedia Universal

  • Diktat — Order; Zwang; Befehl; Anweisung; Weisung (fachsprachlich) * * * Dik|tat [dɪk ta:t], das; [e]s, e: 1. a) Ansage eines Textes, der wörtlich niedergeschrieben werden soll: nach Diktat schreiben; die Sekretärin wurde zum Diktat gerufen …   Universal-Lexikon


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»